پری یدیک اسید

پری یدیک اسید از عناصر هیدروژن، ید و اکسیژن تشکیل شده است. پری یدیک اسید بالاترین اکسواسید ید است.

پری یدیک اسید یک ترکیب کریستالی بی رنگ است که در آب و الکل محلول است، این اسید توسط هاینریش گوستاو مگنوس و سی اف آمرمولر در سال 1833 کشف شد.

پریودیک اسیدیک عامل اکسید کننده قوی است که در واکنش های شیمیایی متعددی مانند رنگ آمیزی گلیکوپروتئین ها و روش اسید-شیف دوره ای (PAS) آنالیز پلی ساکارید درون سلولی استفاده می شود و پری یدیک اسید به دو شکل وجود دارد: متاپریودیک اسید  با فرمول شیمیایی HIO₄ و ارتو پریودیک اسید با فرمول شیمیایی  H₅IO_6. با حرارت دادن پری یدیک اسید  ارتو آبگیری می شود و به اسید متا پریودیک تبدیل می شود.

پری یدیک اسید و نمک های آن اکسید کننده های قوی هستند.

از کاربردهای پری یدیک اسید میتوان به موارد زیر اشاره کرد :

• پری یدیک اسید یک عامل اکسید کننده قوی است که در واکنش های شیمیایی متعددی مانند رنگ آمیزی گلیکوپروتئین ها و روش اسید-شیف (PAS) آنالیز پلی ساکارید درون سلولی استفاده می شود.
• پری یدیک اسید برای تجزیه و تحلیل خواص ساختاری کربوهیدرات ها  و جداسازی آمونیاک (NH3) از اسیدهای آمینه هیدروکسی و تولید استالدهید و آلدئیدهای ها نیز استفاده می شود.