روتنیوم قرمز / روتنیوم رد

روتنیوم قرمز یا روتنیوم رد که با نام روتنیوم اکسی کلرید آمونیه نیز شناخته می‌شود.

روتنیوم قرمز یک معرف زیست شناسی سلولی پلی کاتیونی میباشد.

که به طور گسترده برای میکروسکوپ الکترونی (EM) سلول ها، بافت ها و باکتری های رویشی استفاده می شود. روتنیوم قرمز به شدت با فسفولیپیدها و اسیدهای چرب واکنش می دهد و به موکوپلی ساکاریدهای اسیدی متصل می شود. 

روتنیوم رد محکم به دایمرهای توبولین و گیرنده ریانودین متصل می شود. این یک مهارکننده قوی آزادسازی کلسیم درون سلولی توسط گیرنده‌های رایانودین در غلظت‌های نانومولار (km~20nM) است. روتنیوم اکسی کلرید  در بافت شناسی برای رنگ آمیزی موکوپلی ساکاریدهای ثابت آلدهیدی استفاده می شود، گاهی اوقات روتنیوم قرمز نیز نامیده می شود و از انتقال کلسیم از طریق کانال های غشایی جلوگیری می کند.

بطور کلی کاربرد روتنیوم قرمز به شرح زیر است:

روتنیوم قرمز (مترادف: اکسی کلرید روتنیوم آمونیه) تک‌پورتر Ca2+ میتوکندری را مهار می‌کند.